Creatie index
|
Seminarie 3 Dinosaurussen en de Bijbel, deel b
- Dinosaurussen vandaag - |
|
(dit seminarie werd gegeven in 2003) |
|
|
“Zie nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb nevens u; hij eet hooi, gelijk een rund. |
|
|
Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks. |
|
|
Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten. |
|
|
Zijn beenderen zijn [als] vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen.” |
|
|
|
Job 40:15-18 |
|
Seminarie 3: Dinosaurussen en de Bijbel (deel b)
Ga naar “Dinosaurussen en de Bijbel” index pagina
Kunnen een paar dinosaurussen vandaag de dag nog in leven zijn?
Inleiding
We spreken over dinosaurussen die misschien nog in leven zijn. Dit klinkt vreemd voor mensen die geleerd hebben dat dinosaurussen miljoenen jaren geleden geleefd hebben. Laten ze hun verstand eens openen voor een verstandige gedachte. Vanuit christelijk perspectief is de wereld anders dan wat de studieboeken ons leren. Dinosaurussen hebben altijd met de mens geleefd. Men noemde ze ‘draken’. Mogelijk zijn er nog een paar in leven.
Voor de vloed was er een uitspansel van water in de ruimte en water onder de aarde. Dit schiep een situatie waardoor mens en dier lang konden leven. Ze zouden eeuwig leven als ze niet gezondigd hadden. Dinosaurussen waren grote hagedissen die met Adam in het paradijs leefden en niet miljoenen jaren geleden. Niet prehistorisch, maar pre-zondvloed. De geschiedenis laat zien dat mensen altijd van deze dieren hebben geweten. Toch zeggen de studieboeken: “Ze leefden miljoenen jaren.” Iemand heeft het duidelijk mis. Ik weet wie en ik wrijf ze dat graag onder de neus. Dr. Seuss zegt: “Miljoenen jaren geleden...” We zijn hier zolang mee gebombardeerd dat mensen erin zijn gaan geloven. “Miljoenen jaren geleden.”
Congo (Midden-Afrika)
Behemoth (3)
Behemoth leeft onder de schaduw van de bomen, in het moeras. Behemoth leefde in het moeras. Het grootste moeras is in Midden-Afrika, het Likouala-moeras, 140.000 vierkante km. 80 procent is nog niet verkend. Dat moeras is groter dan iedere gele en net zo groot als iedere rode staat. Een behoorlijk moerasje dus. België kreeg dit gebied in 1885 in bezit en koloniseerde Congo. Het heette heel lang ‘Belgisch Congo’. In 1960 werden de inwoners ‘bevrijd’ door de communisten. Zij vermoordden iedereen en zeiden: “Jullie zijn nu vrij.” Vandaag heet het, de Democratische Republiek van Congo.
Chipekwe
In de 18e eeuw, nog vóór de Belgen, kwamen er verslagen binnen van zendelingen die dinosaurussen hadden gezien. In 1910 verscheen er een krantenartikel. Mensen hadden het moeras verkend en zeiden: “Er zijn daar nog dinosaurussen in leven.” Een krantenartikel uit 1948 zegt: “Er kunnen nog dinosaurussen in leven zijn.” Een premiejager, Mr. Gobler, ging er heen en zei bij terugkeer uit Angola: “Er is daar een enorm groot beest. Het kan alleen maar een dinosaurus zijn.” De bewoners noemden het dier ‘Chipekwe’.
Waren er in de vorige eeuw nog dinosaurussen in leven? In 1980 trokken wetenschappers het moeras in. Het ellendigste moeras. Ze werden bedolven onder de muggen. Ze zwermden als stof om hen heen. Een constant gevecht met muggen, slangen, spinnen. Elk mogelijk beest. De pygmeeën dachten ook nog eens dat blanke mensen spionnen waren. De communisten zeiden dat om buitenlanders daar weg te houden.
Mahamba
Roy Mackal trok samen met andere wetenschappers het moeras in. De inwoners vertelden ze over ’n aantal dieren. Een daarvan was de ‘Mahamba’. Ze lieten een foto van een krokodil zien. ‘Ja, dat is de Mahamba.’ Ze vroegen: “Hoe groot wordt dat dier?” Het bleek 15 meter lang te zijn. Het zal wel, dachten ze. Voor een pygmee van 1.33 meter is dat heel groot. Ze spraken over krokodillen van 15 meter. Dat zeggen mensen die er wonen. Ze spraken ook over de ‘Mokele-Mbembe’. Dr. Mackal vroeg: “Wat is een Mokele-Mbembe?” Ze tekenden een Apotosaurus of Cetiosaurus. Dr. Mackel zei: “Dat is een dinosaurus. Die zijn al 70 miljoen jaar uitgestorven.” - “Dat wisten we niet,” zeiden ze. “We hebben nooit evolutie gestudeerd. We weten wel dat we er af en toe eentje in het moeras zagen, tijdens het vissen.” Ze zeiden dat het dier 6 meter lang was. Ongeveer de omvang van een nijlpaard met een lange nek en een lange staart. Ze leven onder water. Je ziet ze zelden. Kennelijk zijn het nachtdieren. De kans dat je er eentje ziet is uiterst klein, zelfs als je er woont. Ze komen dus niet vaak voor. Er zijn er nog een paar in dat enorme moeras.
|
|
|
Mokele-Mbembe
Ik woon al 15 jaar in Florida. Wist u dat er panters in Florida zijn? In al die jaren heb ik er één gezien. Een dode panter op de snelweg. Een heleboel dieren blijven onopgemerkt. Dat weet iedere dierenkenner. De inwoners zeiden tegen Dr. Mackal: “De Mokele-Mbembe eet de Malombo plant. Als je die plant ziet en er zijn geen alligators of nijlpaarden, dan leeft er een Mokele-Mbembe. Hij is zo wild dat alligators en nijlpaarden bang voor hem zijn. Ze trekken naar een ander deel van het moeras.” Ze hebben voetafdrukken gevonden. Hier is Dr. Mackals telefoonnummer. Hij heeft het de inwoners zelf horen zeggen.
|
|
|
De zendeling Eugene Thomas leefde daar 42 jaar. Hij woont nu in Ohio. Hier is zijn telefoonnummer. Pygmeeën hadden het hem ook verteld. “Ze leven in het moeras,” zei hij. Hij ontmoette twee pygmeeën die er in 1959 één hadden gedood en opgegeten. Er zijn zoveel verhalen over de Mokele-Mbembe In dat moeras. Er zijn daar veel talen. Het dier heet overal anders, maar ’t gaat om dit beest. De bioloog Marcellin Agnagna heeft er een gezien en tekende hem uit. Dr. Mark Miller is daar ook geweest. Hij zei: “Pygmeeën namen ons gevangen. We vreesden voor ons leven.” Een fascinerend verhaal van World Explorer Magazine, wexclub.com uit Chicago. Mensen uit Los Angeles zagen er een. Hun camera's werkten niet vanwege de hoge luchtvochtigheid. Je kunt er niet even een foto nemen en weer naar huis gaan. Het is daar nogal woest. “Het dier was bruin met een glibberige, gladde huid, lange nek, smalle kop. Herman heeft het gezien, Kia ook, en af en toe brulde het dier enorm. Veel andere expeditieleden, regeringsambtenaren ook, zagen en hoorden het.”
|
|
Hier een krantenartikel over een groep op zoek naar de half-god/half-beest Mokele-Mbembe. Dat was in 1999. Er zijn dertig expedities geweest. Velen zeiden: “De inwoners weten van dit dier. Het is voor hen heel normaal.” Er zijn zoveel expedities geweest. In ieder geval dertig. De inwoners zeggen dat ze in grotten langs de rivieren leven. Het zijn nachtdieren die onder water blijven. U begrijpt dat je ze dan niet snel te zien krijgt. Roy Mackal schreef er een boek over: A Living Dinosaur. We verkopen het. Roy Mackal gelooft in de evolutie. Hij bezocht het moeras tweemaal. Dat kostte hem een kwart miljoen dollar. Bij terugkomst zei hij: “Er zijn nu nog dinosaurussen in leven. Verbazingwekkend dat ze het na 70 miljoen jaar overleefd hebben.” We overtuigen hem nog wel. Het is geen miljoenen jaren geleden.
William Gibbons is er vier keer geweest. Wij schreven dit boek: Klauwen, Kaken, en Dinosaurussen. William zei: “Ik ben er 4 keer geweest.” Ik zei: “Ik verzamel al 30 jaar informatie over crypto-zoölogie.” We schreven dit boek voor schoolkinderen over levende dino's. William ging naar Kameroen. Met Pierre Simmer was hij de eerste blanke die het moeras betrad bij de grenzen van de Boumba-rivier. De Baka-pygmeeën waren erg bekend met bekende en onbekende dieren uit de bossen en moerassen. Ze vonden de Le’Kela-bembe geen zeldzaam dier. Ze vrezen zijn wildheid. Hij valt olifanten, krokodillen en nijlpaarden aan. Het beest tolereert geen andere dieren in de rivier. Hij beheerst grote delen van de rivier, vooral waar voedsel is.
Ik nam deel aan een tv-programma. We zouden net beginnen. Een zendeling sprak over zijn werk. Hij bekeek het boek van Roy Mackal en zag de foto. Hij zei: “We waren 15 jaar lang zendelingen in Kenia. Zo’n dier hebben wij gezien. Alleen de rugschilden waren groter.” Ik vond vijf verslagen van mensen die een soort Stegosaurus hebben gezien met rugschilden.
Brazilië
In Zuid-Amerika is de Amazone-jungle gigantisch groot. Velen hebben er vreemde dieren gezien. In 1907 werkte kolonel Fawcett van het Britse leger daar, om de grenzen tussen landen te markeren. Hij stond bekend om z’n precisie. Hij schreef alleen de feiten op. Hij schreef over een dier dat volgens hem een Diplodocus was. De inwoners zeiden: “Ja, dat dier leeft in de rivier. Stoor ze niet, ze zijn niet vriendelijk.” De zoon van de kolonel schetste een tekening van een voetafdruk die zij daar zagen. ’n Dino met 3 tenen. In 1883 verscheen dit artikel in Scientific American nog voor ze verslagen weglieten die het scheppingsverhaal ondersteunen.
|
|
|
Zulke verslagen kom je nu niet meer tegen in dit blad. Er stond: “De Braziliaanse minister in La Paz, Bolivia, stuurde foto's van tekeningen van een buitengewone dinosaurus, gedood in de Beni-rivier met 36 kogels, naar de minister van Buitenlandse Zaken in Rio.” De Boliviaanse president zond het intact gehouden lichaam naar La Paz. Het was 12 meter lang van snuit tot staart. Alles wordt in Scientific American beschreven. Lange nek, grote buik die bijna over de grond sleepte. Professor Gilveti denkt dat het om een bijna uitgestorven soort gaat. Indianen in Bolivia gebruiken vazen van aardewerk in de vorm van dit dier.
Reuzenslangen
- Hier een foto van een gigantische slang, die een mens heeft verzwolgen. Je hebt daar flinke slangen. Ze sneden het dier open en troffen een mens aan.
- Kolonel Fawcett schoot een anaconda van 19 meter dood. De inboorlingen zeiden tegen hem: “U zou de grote eens moeten zien.”
- Leden van het grens-comité van Brazilië/Columbia schoten in 1933 een slang dood met een machinegeweer, 27½ meter lang, ’n diameter van 60 cm. Hij woog 1800 kilo. De kop was voor vier mannen nog te zwaar.
- Een kok zag een slang van 30 meter. De slang had twee soldaten opgegeten. De kop was 1½ meter lang.
- De nieuwsdienst van Florida sprak over een slang van 40 meter, ’n diameter van 4,6 meter. Het voetbalteam was doodsbang. Ze zagen het beest voorbijkomen.
- Deze foto werd genomen in 1948. Het karkas van een slang dat in de rivier dreef. Mogelijk 45 meter lang. Niemand prikte erin om te zien of hij nog leefde. “Laat maar lekker drijven.”
We kunnen ons niet voorstellen hoe groot de Amazone-rivier is. Een student van mij was daar een tijdje, in Centraal-Brazilië. Hij zei tegen mij: “Waar wij wonen is de Amazone slechts 14,5 kilometer breed.” Kunt u zich zo’n rivier voorstellen? Dat is een flinke rivier.
Schotland
Loch Ness monster
Er zijn veel vreemde dieren gesignaleerd. Er is een beroemd meer, Loch Ness. Wie heeft er wel eens van gehoord? We hebben hier een kaart van Schotland. Loch Ness is 39 km lang, 2½ km breed en hier en daar 275 meter diep. In 1933 bliezen ze een groef in de bergwand om een weg aan te leggen. Daarvoor moest je de bergen beklimmen om het meer te kunnen zien. In dat gebied van Noord-Schotland wonen erg weinig mensen. In 1933 legden ze er een weg aan en sindsdien werd het monster gezien. Inwoners hadden het dier daarvoor al gezien. Mensen die ervan hoorden geloofden het niet: “Die mensen in de heuvels drinken zeker teveel.” Deze auteur spreekt over 9000 waarnemingen. In 1933 alleen al kwamen er 52 waarnemingen binnen. Stel je voor, 9000 waarnemingen. Tegenwoordig zijn dat er 11.000. Natuurlijk zitten er bedriegers onder maar echt niet alle 11.000.
Peter Scott zei: “Ik geloof in het Loch Ness Monster.” Hij is parlementslid. De meesten zeggen dat het om een Plesiosaurus gaat. Er zijn 6 soorten van deze dinosaurus. De Plesiosaurus, de Elasmosaurus en nog een aantal. De auteur zegt: “Er is echter één probleem met die theorie. Plesiosaurussen zijn al 70 miljoen jaar geleden uitgestorven.” O, is dat het verkeerde aan de theorie? “Ja, we gooien alle bewijzen maar weg, want het klopt niet met onze theorie.” Als 11.000 mensen iets gezien hebben, hebben ze ’t misschien wel echt gezien.
Diergeneeskundestudent Arthur Grant reed Nessie bijna aan met zijn motor. Hij zei: “Ik kon hem goed zien en reed hem bijna aan. Lange nek, ovale ogen bovenop een klein hoofd, een machtige staart van 1½ meter. Totale lengte, 4½ tot 6 meter. Als dierenkenner heb ik nooit zoiets gezien. Het leek een kruising van twee soorten.” Hij schreef erover en tekende het uit. Alexander Campbell was 47 jaar jachtopziener van het meer. Hij heeft Nessie 18 keer gezien. “Zo ziet hij eruit,” zei hij. Hij zag hem een keer van een meter afstand. Hij zat urenlang in zijn boot en opeens stak Nessie zijn kop uit het water. Ze schrokken zich allebei dood. Nessie ging ervandoor en hij ook.
De zoektocht naar Nessie
Ze probeerden hem met een kooi te vangen. Ze probeerden echt van alles. Het is een enorm meer. De hele wereldbevolking kan er tegelijkertijd in verdrinken. Er passen 6 miljard lichamen in. Het is een groot meer.
- Een gezin zag Nessie met een schaap in zijn bek van de kant wegzwemmen.
- Hier een foto van Nessie met zijn rug en nek uit het water. De foto verscheen in Reader's Digest. Ze lieten de kop weg. De ingekorte versie. Ze lieten alleen zijn rug zien.
- McLeod bekeek Nessie 9 minuten lang met een verrekijker. Hij tekende hem uit. Nessie was half op de oever geklommen. Hij zag hem op 1½ km afstand. Hij zette een vin op de oever en rolde weer terug in het water. Nessie bewoog zijn kop heen en weer als een slang. “Hij ziet er ongeveer zo uit,” zei hij. Dit is zijn tekening van Nessie.
- Een paar zagen hem met hoorns op zijn kop. Om te ademen misschien. Misschien is er een mannetje en een vrouwtje.
- World Book Encyclopedia stuurde er een duikboot naar toe vanuit Georgia. De man in de duikboot zei: “De bodem ziet er uit als een rozijn. Er zijn veel verstopplaatsen.” Ik weet zeker dat Nessie de boot gehoord heeft. Geluid verspreidt zich onder water heel goed. Misschien zijn er grotten aan de oever die de bergen invoeren. De bodem is daar erg poreus. Misschien overwintert Nessie in zo’n grot. Gewoon een van de theorieën.
|
|
|
- De Academie van Toegepaste Wetenschap nam een foto van zijn vin. Ze plaatsten er camera's die geactiveerd werden door sonarsignalen. De camera nam veel foto's van andere vissen, maar ook eentje van deze vin. Schijnbaar heeft Nessie vier ruitvormige vinnen. Een foto uit Reader's Digest. Nessie met zijn bek open. Veel mensen hebben foto's gemaakt.
- Deze foto zou nep zijn. Ik weet het niet. Pas toen de fotograaf dood was zei men: “De foto is nep. De fotograaf heeft het op zijn sterfbed toegegeven.” Niemand kan dat nagaan. We gaan er maar van uit dat de foto nep is.
In zeven andere meren in Schotland heeft men soortgelijke beesten gezien. Als uw bibliotheek het ‘Dewey-systeem’ heeft, ga dan naar 001.9 bij het ‘Library Congress System’ naar QL 89 en u vindt boeken over Nessie. Ik heb ze allemaal gelezen. Er zijn heel veel boeken over dit onderwerp.
Zuidwest-Engeland (Wales)
Het Cornische zeemonster
Ik was onlangs in Wales. Daar, in de Cornische zee, is de baai ‘Cornwallis’.
- Veel mensen hebben er het Cornische zeemonster gezien. In het kanaal hebben velen een soort monster van Loch Ness gezien.
- In een woordenboek uit 1776, het jaartal weten we niet 100% zeker, staat achter het woord ‘zeedraak’: “Een monster dat in 1749 in Engeland werd gevangen, gelijkend op een alligator met twee grote vinnen, met twee poten die eindigen in hoeven, vol ondoordringbare schubben en met vijf rijen tanden.” Interessant.
Frankrijk
Dit dier spoelde aan in Normandië, lang voordat D-day zou aanbreken. In 1934 spoelde het beest aan. Professoren zeiden dat het geen walvis of zeekoe was, maar ’n onbekend soort. Time Magazine, 1934.
Brazilië (2)
Twee wetenschappers voeren bij Brazilië en zagen dit beest langs zwemmen. Het had een rugvin van 1,80 bij 60 cm, een kleine kop, een nek van ca. 2,20 meter. Twee ervaren natuurkenners beschreven hun observatie. ’t Dier was in de wetenschap onbekend. “Ik zag een vreemd schepsel parallel aan het schip zwemmen, 1,2 meter lang met een lange nek en grote vinnen. Mijn vrouw zag het ook. Ik denk dat het een jonge Plesiosaurus was.
Australië
Een journalist schreef me dat er een jonge Plesiosaurus was gevangen in Australië. Hij stuurde een tekening die leek op het dier dat ik gezien had.” Dit schreef Sir Arthur Conan Doyle. Interessant.
Nieuw-Zeeland
In ‘77 haalde ’n Japanse vissersboot dit karkas uit het water van Nieuw-Zeeland. Het woog 1800 kg en was 9,7 meter lang. Wat is dat nou? dachten ze. Ze namen foto's omdat het zo bijzonder was. Ze namen wat huidmonsters en gooiden het terug. Het stonk enorm. De bioloog aan boord van het schip tekende dit geraamte. In 1977 kwam het beest op ’n Japanse postzegel. Sommigen zeggen, een reuzenhaai. Ik weet het niet, maar zij ook niet. De wetenschappers die het bestudeerden dachten aan een Plesiosaurus. Voor 96% leek de proteïne op die van een haai. Het kan een haai zijn, maar misschien ook niet. Niemand kent de proteïne van een Plesiosaurus. Het is interessant dat ze ’t beest vingen en zeiden dat het een Plesiosaurus was. Men zegt: “’t Had ’t proteïne ‘Alastadin’,” maar dat hebben er zoveel. 96 procent als van een haai. Ja, en? Mensen en apen hebben veel overeenkomsten in hun proteïne-structuur, maar ze verschillen veel van elkaar. De vissers wisten hoe een reuzenhaai er uitzag en zeiden: “Dit was geen haai.” Organisaties die in de schepping geloven nemen het mij kwalijk dat ik zeg dat het een Plesiosaurus kon zijn. Ik spreek erover omwille van deze studie.
|
|
|
Rusland
Russische wetenschappers zagen een dinosaurus in een meer in Rusland. In 1994 spoelde een karkas van 12 meter aan op de Russische kust. Iedereen zei dat het een dinosaurus was.
Japan en China
Issie
In Noord-Japan zag men in een meer een dier dat op een dinosaurus leek. Ook in Zuid-Japan. Daar heet het ‘Issie’.
In China zag men een dier dat op een dinosaurus leek. Een UZO. Onbekend Zwemmend Object. Hoe zou u het noemen?
Scandinavië
In verschillende meren in Noorwegen en Zweden zag men ze. Er zijn veel legendes en voorwerpen in de vorm van dinosaurussen. [‘Storsjöodjuret’, odjuret = ‘het monster’ in Storsjön =‘het grote meer’]
Canada
Ogopogo
In Canada worden ze heel vaak gezien, Canadese meer-monsters. Nessie's Canadese neef, kopte een krant uit Kolowna, Brits-Columbia. Het enorme meer daar is 130 km lang. Men noemt het de ‘Ogopogo’. Wat is de Ogopogo? De indianen waarschuwden de kolonisten voor de ‘Ogopogo’. “Hij kiept je kano omver en vreet je op.” Een artikel zegt: “Duizenden mensen hebben iets vreemds gezien in dit meer in het zuiden van Brits-Columbia.” Een zwemmer zei dat het dier onder hem door zwom, 6 tot 9 meter lang. Sommigen zeiden dat ’t een steur was, maar die was daar nog nooit gezien. In 2000 pikte een sonar-scan het beest op.
Amerika (Brits Columbia, Oregon)
Caddy
Er is ook een Cadborosaurus die zich ophoudt langs de kust, van Brits Columbia tot Oregon. Ze noemen hem de Caddy. Wetenschappers hebben hem jaren bestudeerd. Professor LeBlond noemt het ’n nieuw diersoort voor de wetenschap. De overblijfselen van een jong werden in de maag van een potvis gevonden. Volwassen Caddies worden 7 meter. Het dier heeft een lange nek, korte puntige vinnen, en een kop als van een paard. Een zeiler ving er eentje, een baby van een halve meter. Hij viste het dier op en tekende het uit. Hij had geen camera bij zich. Het dier raakte in paniek en hij gooide het dier weer terug. Deze tekening maakte hij.
Canada (2)
Nova Scotia: Deze man heb ik in Canada een uur lang geïnterviewd. Met drie vrienden zag hij een beest dat hun boot achtervolgde bij Nova Scotia. Tien jaar geleden sprak ik daar. Deze man vertelde me zijn verhaal. Hij was toen 67. Sinds zijn vijfde viste hij daar. Het was een vissersdorp. “Een 15 meter lang beest achtervolgde onze boot over een afstand van 3 km met zijn kop uit het water, vijf meter achter ons. En het was geen vis. Een brede bek, slagtanden van ’n meter en tanden zo groot als mijn vinger.” Ik liet hem een Plesiosaurus zien. Het dier leek er een beetje op, maar z’n nek had een diameter van 60 centimeter en de ogen 20 centimeter. Ze voeren 10 kilometer uit de kust. Het water was 55 meter diep en kelm. Kelm? “Wat bedoel je daarmee,” vroeg ik. - “Dat er geen golven zijn.” - “O, je bedoelt kalm.” Hij zei: “Ik hoef dat beest nooit meer te zien.” Zijn 3 vrienden wilden niet eens met mij praten. Ze waren genoeg uitgelachen.
Newfoundland: Dit beest spoelde twee jaar geleden aan bij Newfoundland. Een enorm schepsel.
Parker Cove: En nog eentje in Parker's Cove, Canada. Een man bezocht me en sprak met me: “Ik was daar op vakantie. Ik logeerde daar in de buurt. Dit beest spoelde aan op het strand. Het was op 18 september 2002. Ik reed naar Parker's Cove en zag dit beest op het strand liggen.” Sommigen zeiden: “Een reuzenhaai.” Anderen: “Nee, geen haai.” Wat ze wel wisten, was dat het stonk. Iedereen sneed ’n stuk van ’t zeemonster af om mee naar huis te nemen. Er staan artikelen van in kranten. Het beest is nooit geïdentificeerd. Sommigen dachten aan een zeemonster, anderen aan een reuzenhaai. Er zijn nog wat monsters van. De moeite waard om dat eens te analyseren om de structuur ervan te bepalen. Er zat wat haar op. Haaien hebben geen haar. Het beest had haar of een soort vacht. Veel mensen zeiden dat het haar had. Hier een foto. U kunt het voor uzelf bepalen.
Canada (3)
Het monster van Memphrémagog
We hebben veel boeken over dino's die met mensen leven. www.drdino.com. We hebben veel boeken over dino's die met mensen leven. www.drdino.com. Ik interviewde Jack Boisvert 3 uur lang. Hij verzamelt al jaren waarnemingen van het monster van Memphrémagog, een meer tussen Vermont en Quebec. Hij heeft heel veel verhalen van mensen die Memphré gezien hebben. Alleen al in 1992 werd het acht keer gezien door 26 mensen.
Noord-Amerika
De zeeslang van Nieuw-Engeland
Er werd een vreemd beest gezien in de Potomac-rivier. Het lijkt op Nessie. Een man schoot een van de kleinere monsters in de nek. Het dook op uit ’t water en verdween.
Het Block Ness monster
In 1800 werd er regelmatig een zeemonster gezien in Boston. Heel veel mensen zagen deze reusachtige zeeslang. Voor Rhode Island ligt Block Island. Over dit monster heb ik veel materiaal. In 1996 werd een beest gevangen van 4,2 meter lang. Hier is de foto. Iemand stal het geraamte. Niemand weet waar het is. Het ‘Monster van Block Ness’.
Het monster van het Eriemeer
Veel mensen hebben een beest gezien in het Eriemeer. Dit artikel zegt: “Erie's Bessie overtreft Nessie.” Een zwart beest van 10,5 meter lang met een kop als een slang. Veel mensen zweren dat ze het monster van het Eriemeer hebben gezien. Ik sprak met John Kraft die een foto nam van het monster van het Eriemeer. “Ik zag het beest met zijn kop uit het water. Toen ik mijn fototoestel had was zijn kop weer weg en fotografeerde ik zijn rug. Een betere foto heb ik niet.” Ik sprak met aasverkoper Pete Peterson die aan het Eriemeer woont. Hij zag een karkas op het strand. De zeemeeuwen pikten het aan stukken. Hij nam ’t beest mee naar huis en zette het op. Hij is tevens een taxidermist. Hij zei: “Geen idee wat het is, maar het ziet er vreemd uit.” Klopt, zei ik. Het staat in een museum in Texas. Niemand weet wat het is.
Het Scituate zeemonster
Ik interviewde de sheriff van Scituate, Massachusetts. Hij was er als eerste bij toen in 1970 dit beest aanspoelde. Een radiostation meldde ‘s nachts dat er een zeemonster was aangespoeld. Van overal kwamen mensen kijken en sneden stukken af van ’t zeemonster. De sheriff zag het beest in z’n geheel. “Het was een zeemonster met een lange nek. Ik weet met wat het was. Sommigen hadden het over een reuzenhaai.” Dat is altijd ’t standaard-antwoord. Maar hij zei: “Ik zag het beest in z’n geheel en het was beslist geen haai.”
De Nessie van Californië
In 1925 spoelde dit beest aan op de kust van Californië. Hier ziet u zijn kop, zijn oog. Rechts ziet u zijn nek. De man heeft een geweer voor ’t geval hij weer gaat bewegen. De nek was 6 meter lang. In het boek Ship Wrecks and Sea Monsters vindt u de foto's. Een nek van 6 meter. ’n Atheïst schreef me: “U bent zo dom. Dat was ’n walvis.” Ik schreef: “Heeft u wel eens een walvis met een nek gezien?” Die moet ergens tussen de voorvinnen en de kop zijn. Iemand zei: “Een zeldzame tandwalvis.” Heeft ’n tandwalvis ’n nek van 6 meter? Mensen die het beest bestudeerden zeiden dat het een Plesiosaurus was. Moeite mee? Jammer dan. Maar dat was de uitslag van het onderzoek. Mensen storen zich eraan, omdat ze een theorie hebben die hen bevalt. De evolutietheorie haalt God uit het plaatje. Dat bevalt ze wel.
Boek: ‘Mysterious Sea Monsters’
Monterey: In de jaren ‘30 en ‘40 stond Monterey bekend om zijn vloot sardineboten. Ze vingen enorme aantallen sardines. Veel vissers hebben de beesten gezien. Het beest kwam boven water en staarde onheilspellend, grote ogen, ronde kop, lange, slanke nek. De kop had de vorm van ’n gloeilamp. Dat komt straks terug. Een bolvormige kop en een lange nek. Het boek Mysterious Sea Monsters is te koop via onze website. In 1969 schrokken vissers zich rot. Ze visten onder een brug in New York. De havenpolitie achtervolgde ’n beest groter dan een walvis, stroomopwaarts, langs deze enorme wereldstad. Ze kregen ’t niet te pakken krijgen. Vaak worden nog Basilosaurussen gezien.
Het monster van White River
Veel mensen zagen in de jaren ’70 in de ‘White River’ in Arkansas het ‘Monster van White River’. Het beest werd zo vaak gezien dat het door de senaat in bescherming werd genomen in 1973. “Het is bij de wet verboden om het White River monster lastig te vallen of te doden.” Ik sprak met de fotograaf. “Wat was het voor beest?” vroeg ik. Clois Warren zei: “Geen idee. Ik bracht een filmrolletje vol naar de krant en zei: ‘Jullie lachen ons uit vanwege dit monster.’” De rivier is daar 30 meter diep. “Ontwikkelen jullie de foto's maar. Het monster staat erop.” De krant ontwikkelde de kleurenfoto's zwart wit en ruïneerde de foto's. Clois schoot nog 2 foto's die lang niet zo goed waren. In 1972 was er een overstroming. Deze foto's zijn uit 1971. De senaat beschermde het ‘Monster van de White River’ door een wet in 1973. Voor de kust van Florida is heel vaak iets waargenomen. Iemand schreef: “In de jaren ’50 vloog ik boven Jupiter, Florida, 15 kilometer van de kust. Het water was spiegelglad. Ik zag een beest. Zijn kop kwam uit het water. Hij staarde naar mij. Ik cirkelde boven hem. Hij was langer dan 10 meter. Ik had de tekening van het karkas gezien dat de Japanse vissers hadden opgevist. Volgens mij was dit net zo’n beest. Ik vertelde het niemand, want ik wilde niet voor gek worden versleten. Ik werkte voor een vliegmaatschappij. Later ving ik een kleine potvis voor het aquarium van Miami. Ik hoop dat dit uw overtuiging ondersteunt.” Bijna wekelijks krijg ik dit soort brieven en e-mails. Een enorme stapel van mensen die een dinosaurus hebben gezien in deze eeuw.
Het monster van het Champlain-meer (‘Champ’)
Tussen New York en Vermont ligt het Champlain-meer. Heel veel mensen hebben het monster van het Champlain-meer gezien. Sandy Mansi nam deze foto. Ik vroeg: “Denk je dat het een dinosaurus was?” “Nee, zei ze, ik WEET dat het een dinosaurus was.” Haar gezin heeft het beest 10 minuten lang gezien. Straks het interview met haar. Ze beschrijft het beest als ’n Plesiosaurus.
58 mensen zagen het aan bakboordzijde van de boot, ongeveer 10 meter lang. Het zwom 60 meter verderop. Ze zagen het beest 5 minuten lang. De schipper zei: “Het beest woog 1300 tot 2300 kilo. Het was geen vis.”
De Bijbel vertelt erover. Jesaja 27 (v. 1) spreekt over “de draak in de zee.”
Pensacola (Florida)
In 1963 in Pensacola, Florida, waar ik woon, gingen 5 tieners duiken. Een van hen overleefde het. Hij maakte deze tekening. Hij zei: “Dat beest heeft mijn vier vrienden verslonden.” Ze doken naar het gezonken schip de ‘Massachusetts’. Ik heb veel materiaal over dit beest.
“We zaten op een vlot en wilden naar dit schip duiken. Er kwam een storm en we dreven af naar zee. De storm ging liggen en we zaten in een dichte mist. We hoorden geluiden als het gespetter van een bruinvis. Ook roken we iets als van een dode vis. Het geluid kwam dichterbij, een sissend geluid. We zagen ’n ‘stok’ van 3 meter recht uit het water. Bovenop had het een kop in de vorm van een gloeilamp. De nek boog en ’t beest verdween even. Het kwam steeds dichterbij ons. Uit de mist kwam een geluid, een schel, gierend geluid. We raakten in paniek. We deden onze zwemvliezen aan en gingen het water in. ‘Blijf bij elkaar, zwem naar het schip,’ schreeuwde ik. We raakten elkaar kwijt. Ik hoorde het geschreeuw van mijn vrienden.
Ik keek naar het beest toen mijn laatste vriend onder water verdween. De nek was 4 meter lang bruin/groen en glad. De uitgerekte kop leek op die van een zeeschildpad. De ogen waren groen met ovale pupillen.” Hij gaf meer interviews en stopte er toen mee. Maar in dit boek zegt hij: “Na een tijdje hoorden wij een schreeuw die 30 seconden aanhield. Warren riep: ‘Hij heeft Brad te pakken. Help!’ Zijn stem ging over in ’n korte schreeuw. ‘Brad! Warren! Waar is iedereen?’ Ik schreeuwde zo hard terug als ik kon. Larry zwom bij Eric en mij. Warren en Brad waren verdwenen. Het beest dook op naast Eric. Ik zag de lange nek en twee kleine ogen. Hij boog, zijn bek open. Hij pakte Eric en sleepte hem onder water. Ik schreeuwde en zwom langs het schip. Ik beefde hevig.”
Hier de tekening van het beest dat zijn vrienden verslond. De volgende ochtend vond de reddingsbrigade hem. Ik vertelde dit verhaal een keer in Walton Beach, Florida. Edward McCleary was de enige die het overleefde. Na afloop zei een vrouw: “Ik heet Val Bill. Mijn stiefzoon Larry is een van de vier die verslonden is. Uw verhaal is helemaal correct.” Hier haar adres als u het niet gelooft.
Panama City (Florida)
Zo’n 160 kilometer van ons vandaan ligt Panama City, Florida. Ik sprak daar. Een man zei: “Ik ben jeugdleider in een Lutherse kerk. Mijn jeugdgroep reed over een brug. We zagen net zo’n beest als in uw boek. De kinderen zagen het allemaal en zeiden: ‘Niemand zal ons geloven.’” Er zijn veel verslagen, maar hoeveel hebben het nooit verteld?
Ik interviewde een vrouw die opgroeide in Panama, Midden-Amerika. Ze reed met haar paard over het strand en zag een Plesiosaurus. Ze is getrouwd met ’n baptisten-pastor. Ik interviewde haar een paar jaar terug. Ik heb 80 mensen geïnterviewden die er eentje gezien hebben. De afgelopen eeuw waren er 20.000 vastgelegde waarnemingen.
Pterodactyls
Congo & Kenya
Kongamato of Batamzinga
Mensen hebben Pterodactylussen gezien. In Afrika heten ze ‘Kongamato’. In Kenia heten ze ‘Batamzingai’ Een man belde me op mijn kantoor en zei: “Ik ben Collin Steve, ’n Afrikaan. Ik zit in het Olympische hardloopteam van Kenia. Ik zit nu in Baton Rouge, Louisiana en ik studeer hier.” Hij is afgestudeerd. Ik weet niet waar hij nu is. “U zei dat Pterodactylussen nog in leven zijn.” Ik had namelijk verteld over de vele waarnemingen. Steve zei: “Deze beesten komen voor in mijn woonplaats in Kenia. De spanwijdte is slechts 1,20 meter, en een knobbel achterop hun kop. Amerikaanse scholen spreken over miljoenen jaren geleden. Waarom?” - “ Omdat we dom zijn,” zei ik. Hij zei: “Ze zijn erg zeldzaam. De meeste mensen hebben een hekel aan ze of hebben een bijgeloof want ze eten ’t liefst rottend mensenvlees. Begraaf mensen dus diep anders eet Kongamato ze op.”
Frank Melland, de Afrikaanse onderzoeker hoorde verhalen over de Kongamato in de moerassen van Noord-Rhodesië vlakbij Belgisch Congo. De inwoners zeiden: “Het is een soort vogel. Meer een hagedis met vleugels als van een vleermuis. Vleugels van huid.” Hij liet een Pterodactylus zien en iedereen riep opgewonden: “Kongamato.”
Arizona (Zuidwest-Amerika)
In 1880 schoten cowboys er één neer in Arizona en knipten de vleugelpunten af en namen ze mee naar de saloon: “We hebben net een enorme vogel zonder veren neergeschoten. Hier zijn de vleugelpunten, ze zijn van huid en niet van veren.” |
Venezuela
Een zendeling werkte jarenlang in Venezuela. De inwoners spraken over een beest waar ze bang voor waren, een reusachtige vleermuis. De zendeling vertelde mij: “Het beest sloeg kano's om en nam indianen mee.” In 1980 vertelde hij mij: “Ze stuurden hun dapperste krijgers naar de rivier waar ze er eentje doodden en begroeven bij de Muwada-rivier. Ik liet ze een foto zien van een Pterodactylus en de indianen zeiden: ”Dat is de vleermuis.“ Ze identificeerden de ‘uitgestorven’ dino als de vleermuis die vlakbij hun dorp leefde. Indianen vissen en drinken nog altijd niet in deze rivier uit angst voor dit beest.”
Nieuw-Guinea, Indonesië
Orang-Bati
De zendeling Tyson Hughes vertelde Bill Gibbons over een beest uit Seram, Indonesië. De inwoners noemden het ‘Orang-Bati’, man met vleugels. Mijn buurvrouw is lerares aan een middelbare school In Pensacola. Af en toe mag ik tot haar klassen spreken over dinosaurussen en een beetje over het evangelie. Ik vertelde de klas volwassenen uit andere landen over dinosaurussen. Een vrouw zei: “Ik kom uit Indonesië. Ik en mijn man zijn arts. We studeren Engels in Amerika. In Indonesië komen deze beesten voor. Waarom spreken de scholen hier over miljoenen jaren geleden?” Iemand die ze nooit gezien heeft, zegt dat ze niet bestaan. Carl Baugh was vaak in Papoea Nieuw-Guinea. Daar heet het beest de ‘Ropen’, een Pterodactylus die gloeit in het donker alsof het een lichtgevende huid heeft. Zendelingen hebben het beest gezien en zeggen dat het een beetje gloeit. Charlie Knight zag er eentje in de buurt van Spokane, Washington.
Alaska (Zuidoost-Amerika)
Dondervogel
Er werd een reusachtige vogel gezien bij de kust van Alaska met een spanwijdte van 4 meter. Veel mensen in het vliegtuig zagen het dier bij het vliegtuig vliegen. Niemand wist wat het was. Sindsdien is het beest nooit meer gezien. Ik heb veel materiaal over dit thema. De indianen uit het westen spraken over de ‘dondervogel’. Ze zeiden tegen de kolonisten: “Pas op voor hem. ’t Is een reusachtige vogel.” Ze vroegen: “Waarom heet hij de ‘dondervogel?’” Sioux-indianen zagen hoe er één werd getroffen door de bliksem en neerviel. Na drie dagen vonden ze het beest. De buizerds hadden al het vlees opgegeten. Een spanwijdte van 6 meter en een benige bobbel achterop zijn kop. Zo ontstond de legende van de dondervogel, een Pterodactylus. In een indianenmuseum in Colorado staat een gebedsstok met de kop van een Pterodactylus. Henry Ford plaatste een adelaar op het achterlicht van zijn ‘Thunderbird’. Hij had ‘Pterodactylus’ moeten heten.
Illinois (Midden-Amerika)
Piasa vogel
In 1675 kwamen de Fransen via de Mississippi. Ze stopten in Alton, Illinois. De indianen hadden een vreemd beest getekend op de rotsen. “Wat is dat voor beest?” vroegen ze. “Dat is Piasa-vogel,” zeiden ze. “Wat is een Piasa-vogel?” - “Een reuzenvogel die indianen oppakte en meenam. De grote geest liet zien hoe het beest gedood moest worden en het beest dat ons dorp terroriseerde werd gedood.” Jarenlang tekenden ze het op de rotsen, de Piasa-vogel. Op een dag maakten ze een metalen plaat. Ik sta eronder. Ze waren bang dat de plaat zou vallen. In 1996 werd de plaat verwijderd. Zoek het woord ‘Piasa’ op in het telefoonboek van Alton en je ziet allerlei bedrijven met de naam ‘Piasa’. De Piasa-legende is er erg bekend.
Een foto uit de Amerikaanse Burgeroorlog laat mensen rond een Pterodactylus zien. Het is een nepfoto. Trap er niet in.
Hoe u kunt helpen
Inleiding
Men vraagt: “Waarom leert u over dino's?” Satan gebruikt ze om onze kinderen weg te leiden van God. Iemand moet ze de waarheid vertellen. Christenen weten met wat ze ervan moeten denken. Ik laat zien dat de Bijbel het juist heeft. Een geweldig evangelisatiemiddel. Kinderen houden van dinosaurussen. We gebruiken ’t om mensen te bereiken met het evangelie. God komt de eer toe voor alles wat Hij schiep. “Behemoth is de voornaamste van Gods werken.” God komt dus de eer toe. Job 41:1 spreek over Leviathan, een andere dinosaurus. We hebben er een speciale DVD over.
Het boek Job (3)
De les gegeven in het boek Job; Hoe groot is uw God?
Toen God na vier hoofdstukken klaar was met zijn vragen aan Job, stopte God met spreken en gaf Job de Heer eindelijk antwoord. Hij zei: “Ik weet, dat Gij alles vermoogt.” (Job 42:2) Wist u dat God alles kan? Waarom maken we ons nog zorgen? Job zei: “Geen gedachte is U verborgen. Ik heb van U gehoord, maar nu begrijp ik het.” (Job 42:4-5) Wij beseffen niet echt wie God is. We horen hier en daar iets over Hem maar Hij is onvoorstelbaar. Job begreep het eindelijk en zei: “Ik heb berouw in stof en as. Heer, het spijt me.” (Job 42:6) Een vraag: “Hoe groot is uw God?
- Is God groot genoeg om u te zeggen wat voor kleren u moet dragen?” De Bijbel zegt: “Vrouwen moeten zich ingetogen kleden.” (1 Tm. 2:9) Adverteer niet als u geen zaken doet!
- Zegt God iets over uw kapsel? Ik was strandmeester toen ik gered werd en had lang blond haar. Ik las dat lang haar een schande was voor mannen en knipte het af. (1 Kr. 11:14-15) Wat anderen ook zeggen: ik luister naar U.
- Zegt God hoe we moeten spreken? De Bijbel zegt: “Geen vuile rede ga uit uw mond.” (Ef 4:29) Veel christenen moeten hun mond spoelen. “Van elk ijdel woord zullen mensen rekenschap geven op de dag des oordeels,” (Mt 12:36-37) zegt de Bijbel.
- Zegt God iets over televisie? Psalm 101 (v. 3) zegt: “Ik stel geen schandelijke dingen voor mijn ogen.” Kijkt u naar schandelijke dingen?
- Zegt Gods iets over muziek? “Spreekt onder elkander in psalmen lofzangen en geestelijke liederen.” (Ef 5:19) Wij moeten anders leven dan de wereld.
Een ieder kan wat doen...
Ik ben het zat dat de duivel Gods schepping gebruikt om mensen weg te leiden van God. Christenen moeten aan de slag gaan voor de Heer. Men vraagt mij altijd: “Riep God u om dit te doen?” Geen idee. Hij heeft me er nooit over geschreven. Maar het moet wel degelijk gebeuren. Als ik mijn kinderen opdraag om hun kamer op te ruimen, dan wil ik dat ze hun kamer opruimen. “U zei niets over mijn bed opmaken.” - “Luister, als ik zeg: ‘ruim je kamer op dan moet jij de details vaststellen.’” Kinderen, ga maar slapen. Wat ik nu zeg begrijpen jullie toch niet. Ouders zullen het wel begrijpen. Mama zegt: “Heb je je kamer opgeruimd?” - Ja, helemaal opgeruimd. Laten we maar even kijken dan. Kom eens even kijken. Zie je die vuile sok? Pak hem op en doe hem bij de vuile was. Kom maar weer mee. Pak nu die andere sok op. Wie weet waar ik over spreek? Je weet toch zelf wel wat er moet gebeuren?
God kijkt naar Zijn kinderen en zegt: “Zie je dan niets wat er moet gebeuren?” Begin een zondagsschool voor linkshandigen met één oog. Doe iets. Er is een oorlog aan de gang. Vind iets om te doen. Iedereen kan iets doen. Het minste is dienen als slecht voorbeeld. Maar iedereen kan iets voor de Heer doen. Klaar de klus en doe iets. In Handelingen 2 worden veel Bijbelverzen geciteerd. De joden kenden de Bijbel namelijk. Er werden veel verzen geciteerd. De tweede grote preek staat in Handelingen 17 (v. 23-24). Paulus preekte op de Areopagus. Hij citeerde niet één Bijbelvers. In de hele preek kwam niet één vers voor. “Ik wil spreken over de onbekende God, die de wereld gemaakt heeft.” Paulus gebruikte de schepping als een middel van evangelisatie. Onze bediening heet: ‘Scheppings- en Wetenschapsevangelisatie’. We willen zielen winnen.
Practische stappen
Er zijn praktische stappen die u kunt nemen om het evangelie te verkondigen via de schepping. Organiseer DVD-avonden. Gebruik mijn DVD's en deel ze uit. Niet-kerkgangers kijken wel DVD. Vooral mannen. Ze zitten op de bank met de afstandsbediening in hun hand. Dit machtsgevoel golft door hun lichaam. Wie weet waar ik over spreek? Gebruik DVD's om ze te bereiken. Als u iemand de hele serie wilt laten zien geef ze dan niet alles tegelijk! Geef iemand geen olifant te eten. Als ze hongerig zijn geeft u ze een klein stukje. Dan willen ze meer. Christenen kunnen hun buren verstikken met hun enthousiasme. Kopieer 10 minuten en laat ze daarnaar kijken. Als het spannend wordt, stop. Dan willen ze meer. Geef ze aan studenten, aan leraren, aan tv-omroepen. Leg DVD's in de openbare bibliotheek. Er zijn er veel die dat al gedaan hebben. Het hoeven niet mijn DVD's te zijn, maar breng de boodschap in omloop. Gebruik mijn materiaal zo vaak u wilt, debatten, studies enzovoorts. Zeg ik ergens iets verkeerds, haal dat gedeelte er dan uit. Leer deze les: “Eet de vis en spuug de graten uit, anders stikt u erin.” Gebruik wat u wil. Organiseer een dino-avond in uw kerk. Start een vakantieBijbelschool met de nadruk op de schepping. Ga met een vrachtwagen of een tent naar parken en onderwijs kinderen.
Iemand was enthousiast over deze studie en kocht voor 4000 dollar een tent. Hij zet die ergens in zijn buurt en leert kinderen over dinosaurussen. Vele honderden kinderen zijn al gered met die grote dinosaurustent. Sommigen kunnen dat ook hier doen. vakantieBijbelscholen over dino's. Een Australiër stopt een bus vol met materiaal over dino's en creatie en stopt overal waar mensen zijn. “Stap in, ik vertel je over dino's.” Een reizend museum. Iemand kan hier zo’n bediening beginnen. Of begin te bouwen aan een Dinosaurus Avonturenland.
‘Dinosaurus Avonturenland’ (Pensacola, Florida)
Kom eens bij ons op bezoek. Het eerste jaar hadden we 10.000 bezoekers. Ze betalen mij om het evangelie te horen. Goede ruil, nietwaar? Dikke pret. Nu is alles nog gras, maar straks is alles van beton. Dat is ons plan. Dinosaurus Avonturenland. Iedere bezigheid heeft een wetenschappelijke en een geestelijke les. Ga naar dinosauradventureland.com.
Elke dag breiden we die website uit zodat kinderen het willen bezoeken om meer over dinosaurussen te leren. Als een kind een record breekt komt zijn/haar naam op de lijst en wint het een vijf-dollarbiljet. Allerlei leuke activiteiten. We proberen de schade goed te maken die de openbare scholen en musea hebben aangericht met hun evolutieleer. Bedenk een manier om het evangelie te verspreiden. Kopieer wat wij doen en begin hier ook zo’n avonturenland. We willen er duizenden zien. Het gaat ons niet om onze bediening, we willen een oorlog winnen. Bezoek de website voor ideeën.
Bereik de kinderen in uw omgeving anders zal Satan ze bereiken. We hebben een christelijke Barney Flintstone nodig. Voor dit werk hoeft u niet zo slim te zijn. Trek een paars kostuum aan, verzamel de buurtkinderen en zeg: “Okay kinderen... Robin, dit zou jou op ’t lijf geschreven zijn. Okay kinderen, we gaan nu zingen. ‘God houdt van jou, Hij houdt van mij kom in zijn gezin, dan word je blij. Vraag Hem te wonen in je hart dan maak je een hele nieuwe start.’” Dat kunnen ze toch veel beter leren? Om één F-15 1 uur in de lucht te houden is 454 man grondpersoneel nodig. Luister. Iedereen moet iets doen. Als u niet preekt, ondersteun dan uw prediker. Als u niet naar het zendingsveld gaat, ondersteun dan de zendeling. Als u in een vreemd land bent, met vreemd eten, vreemde kleren, een vreemde taal, zou u dan niet af en toe een brief willen ontvangen met geld? Niet een brief met uw gasrekening, maar met geld dat zij uit kunnen geven. De Heer zei: “Ga dan heen, maak al de volken tot mijn discipelen.” (Matt. 28:19-20) Bent u daar al mee klaar? Laten we dan aan de slag gaan.
Ik sprak vorig jaar bijna 800 maal. “Raakt u niet uitgeput?,” vraagt men mij. Waarschijnlijk wel. Beter opbranden dan wegroesten. Ik ken veel christenen die wegroesten. Steek een kaars onder en boven aan dan heb je tweemaal zoveel licht. De wereld heeft dubbel licht nodig dus ga aan de slag voor de Heer. Gaat u staan en laten we bidden.
Ga verder naar deel 3c
|
|
|
|
Creation Science Evangelism
488 Pearl Lane
Repton, AL 36475
1 (855) BIG-DINO (244-3466)
Official Website |
Auteursrechten © 2003. Beschikbaar gesteld op de Internet door Michel Snoeck, Anno 2013.
Deze pagina laatst herzien:
19 September, 2019
|
|